پایان‌بندی هندی برای عاشقانه ایرانی!
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۱۳۴۶۱
بدون شک بزرگترین ضعف سریال عاشقانه در قصه این اثر بود. قصه‌ای دست و پا شکسته با تعداد زیادی کاراکتر که اتفاقا ایفای هر کدام از آن‌ها بر عهده یک بازیگر سرشناس بود.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، انتشار قسمت آخر سریال «عاشقانه» بسیاری از طرفداران این مجموعه را دچار حیرت کرد. مجموعه‌ای 17 قسمته که در آخرین قسمت خود به شکلی عجیب و غریب به پایان رسید تا همانند بسیاری از آثار دیگر شبکه نمایش خانگی به صورتی ضعیف و کم‌فروغ به کار خود پایان بدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این پایان بندی ضعیف، صدای مهناز افشار یکی از بازیگران اصلی این مجموعه را هم درآورد تا او با گلایه از پایان‌بندی ضعیف این اثر محدویت‌هایی مانند زمان، سانسور و مسائل مالی را به عنوان عوامل چنین پایانی معرفی کند.
البته این اولین باری نیست که یک مجموعه نمایش خانگی به این شیوه به پایان می‌رسد و با توجه به سرنوشت مبهم بسیاری از سریال‌های معروف تولید شده برای این شبکه حداقل می‌توان بابت به اتمام رسیدن این سریال و معلق نگه نداشتن مخاطبانش از سازندگان آن تقدیر کرد!
اما در ارتباط با این اتفاق می‌توان چند نکته را ذکر کرد:
1. سیاست اشتباه تمرکز بر چهره‌ها
اساسا رویکرد سازندگان سریال‌هایی همچون «عاشقانه» بیشتر بر استفاده از بازیگران سرشناس و جذب مخاطب از این طریق است. این در حالی است که معمولا در سریال‌های موفق و مهم جهان اولین پیشفرض برای جذب مخاطب، استفاده از داستان‌هایی قوی و جذاب است و اصولا این سریال‌ها بودند که به واسطه داستان جذاب خود توانسته‌اند هم مخاطبان را به خود جذب کنند و هم برای بازیگران گمنام خود اعتبار و شهرت فراهم کنند. درحالی که سازندگان سریال‌های ایرانی بیشتر به دنبال جذب مخاطب از طریق حضور ستارگان سینما هستند و توجه چندانی به استفاده از یک قصه جذاب ندارند که آثاری همچون شاهگوش، ابله و عشق تعطیل نیست هم دچار همین آفت شدند در نهایت یا به واسطه عدم استقبال مخاطب ناتمام ماندند یا با یک پایان‌بندی آبکی همچون عاشقانه به کار خود پایان دادند.
2. قصه‌ای که قصه نبود!
بدون شک بزرگترین ضعف سریال عاشقانه در قصه این اثر بود. قصه‌ای دست و پا شکسته با تعداد زیادی کاراکتر که اتفاقا ایفای هر کدام از آن‌ها بر عهده یک بازیگر سرشناس بود ولی باز هم این حضور نتوانست مانع از مشخص شدن ضعف‌های آشکار اثر به ویژه در ارتباط با شخصیت‌پردازی و البته عدم وجود تعلیق‌های مناسب در قصه شود ودر نهایت نیز با یک پایان ایرانی-هندی به پایان رسید.
3. عبور خودخواسته از خط قرمزها
هر چند نمی‌توان منکر این موضوع شد که عبوراز خط قرمزها همواره بر مخاطبان آثار نمایشی جذاب بوده است و این اصولا ربطی به تولید یک اثر نمایشی در داخل یا خراج از کشور ما ندارد. ولی نکته آنجاست که سازندگان عاشقانه در حالی به سراغ استفاده از این موضوع رفتند که تقریبا شرایط ویژه شبکه نمایش خانگی را در نظر نگرفته‌اند. شرایطی که به طور مشخص به آثاری که در آن بازیگران خانم با حجابی کم حضور داشته باشند یا مجوز نمی‌دهند و یا سازندگان را وادار با کارهایی همچون استفاده از افکت‌های تصویری برای رفع و رجوع موضوع می‌کنند. موضوعی که سازندگان «عاشقانه» نیز درگیر آن شدند و در نهایت هم باعث نارضایتی گروهی از مخاطبان شد وهم اعتراض بازیگران را در پی داشت.
4. مگر از خط قرمزها خبر نداشتند؟!
اما یکی از سوالات اصلی مطرح شده از سوی مخاطبان در ارتباط با ممیزی‌هایی از جنس افکت‌های رنگی بر روی حجاب بازیگران که از قسمت دوم یا سوم کار به آن اضافه شد؛ این بود که مگر سازندگان این اثر از خط قرمزهای شبکه نمایش خانگی اطلاعی نداشتند که حالا مجبور شوند بر روی حجاب بازیگران افکت بیندازند؟ البته در این میان نباید از مسامحه مدیران شبکه نمایش خانگی در ارتباط با سریالی همچون «شهرزاد» و حجاب بازیگران آن نیز غافل شد؛ موضوعی که احتمالا باعث شده تا سازندگان دیگر آثار این شبکه نیز احساس کنند می‌توانند به همین روند ادامه بدهند.
5. تجربه‌هایی که درس عبرت نمی‌شوند
اما یک نکته قابل تامل دیگر نیز در ارتباط باسریال عاشقانهو درواقع همه سریال‌های شبکه نمایش خانگی وجود دارد؛ آن هم اینکه با وجود چالش‌های فراوانی که معمولا در مسیر تولید این اثر به وقوع می‌پیوندد که البته اغلب آن‌ها مربوط به مسائل مالی است چرا سرمایه‌گذاران باز هم حاضر به سرمایه‌گذاری در تولید این شبکه می‌شوند؟ کم نیستند سریال‌هایی که به واسطه عدم بازگشت سرمایه در میانه راه ناتمام باقی مانده‌اند و در ظاهر سرمایه سرمایه‌گذاران را بر باد داده‌اند؛ پس دلیل ورود سایر سرمایه‌گذاران به این حوزه و ورود سرمایه‌های چند ده میلیاردی چیست؟ سوالی که مدت‌هاست توسط فعالین فرهنگی و رسانه‌های مختلف مطرح می‌شود، ولی هیچگاه جوابی قانع کننده به آن داده نشده است.
منبع:فردا
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانه‌ها
R41383/P41383/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۱۳۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسم جدیدترین سریال مهران مدیری لو رفت + جزئیات
آفتاب‌‌نیوز :
حتما قرار است که «پدر قهوه» ساخته شود، اما از نظر ساترا، مهران مدیری هنوز برای تولید سریال خاصی اقدام نکرده و اخبار منتشرشده در فضای مجازی با موضوع تولید سریال «پدر قهوه» توسط مهران مدیری صرفا گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در فضای مجازی است. شنیده شده که سریال «پدر قهوه» قصه مردی را روایت می‌کند که مافیای قهوه در ایران است.
خبر رسیده که این سریال جدید در مراحل پایانی پیش‌تولید قرار دارد و این در حالی است که ساترا می‌گوید هیچ مجوزی برای سریال صادر نشده.
یکی از پلتفرم‌ها سرمایه‌گذار اصلی سریال است و این سریال بعد از پایان کار در فیلم‌نت پخش می‌شود. مدیری مانند دیگر سریال‌هایش، در کار جدیدش بازی می‌کند و گفته می‌شود ژاله صامتی و سام درخشانی هم از دیگر بازیگران سریال هستند. عنوان «پدر قهوه» یکی دیگر از سریال‌های مدیری با عنوان «قهوه تلخ» را به یاد مخاطبان می‌اندازد، سریالی که در زمان پخش با استقبال مخاطبان روبه‌رو شد. ظاهرا این سریال هم طنز است. به‌احتمال زیاد خود کارگردان هم در این سریال مانند دیگر آثارش بازی خواهد کرد. این روزها «اسکار» مهران مدیری بیننده زیاد دارد و توانسته از رئالیتی‌شو‌های محبوب شبکه نمایش خانگی باشد.
از «قهوه تلخ» تا «پدر قهوه»
اواخر دهه ۸۰ وقتی مهران مدیری با تلویزیون به بن‌بست رسید، سریال «قهوه تلخ» را برای شبکه نمایش خانگی ساخت. سال‌های ۸۹ و ۹۰ اوج داستان فروش سی‌دی‌های فیلم و سریال در سوپرمارکت‌ها بود و «قهوه تلخ» پرمشتری‌ترین محصول فرهنگی‌ای بود که در سوپرمارکت‌ها ارائه می‌شد، سریالی که بسیار دیده شد، ولی ناتمام ماندنش به‌دلیل اختلاف مدیری با سرمایه‌گذار، ضربه‌ای کاری به اعتماد مخاطب وارد کرد. پس از «قهوه تلخ» مدیری سریال‌های دیگری برای شبکه نمایش خانگی ساخت، سریال‌هایی، چون «ویلای من» که هیچ‌کدام نتوانستند موفقیت «قهوه تلخ» را تکرار کنند. دهه ۹۰ دهه بازگشت مدیری به تلویزیون بود و در این سال‌ها او را بیشتر به‌عنوان برنامه‌ساز دیدیم تا کارگردان سریال. البته مدیری در میانه‌های دهه ۹۰، فیلم سینمایی «ساعت پنج عصر» را هم کارگردانی کرد. او که سال‌ها با «دورهمی» میهمان خانه‌های مردم بود، حالا برنامه «اسکار» را در شبکه نمایش خانگی در حال پخش دارد و در تدارک سریال «پدر قهوه» است که هنوز مجوز ساترا را برای تولید نگرفته.
افتتاح کافه برای زدن بانک
سریال «پدر قهوه» که گفته می‌شود، اقتباسی از یک کمدی هالیوودی است ماجرای گروهی است که با تصور گران شدن قهوه، به قصد سرمایه‌گذاری و کسب سود، همه دار و ندار خود را صرف خریدن قهوه می‌کنند. در این میان امضای قراردادی میان ایران و کنیا، قیمت قهوه را به‌شدت پایین می‌آورد. راه‌حل انتخابی برای جبران مافات، زدن بانک است. به همین منظور مغازه کناری یک بانک انتخاب شده و به‌صورت صوری کافه‌ای تاسیس می‌شود؛ کافه‌ای که گردانندگانش، چون دغدغه کافه‌داری ندارند با مشتریان بدرفتاری می‌کنند؛ اتفاقی که باعث شهرت کافه در تهران می‌شود و حالا خیلی‌ها می‌خواهند به کافه‌ای بروند که در آن خبری از تکریم مشتری نیست. به این ترتیب کافه‌ای که برای زدن بانک راه‌اندازی شده، به شلوغ‌ترین کافه پایتخت تبدیل می‌شود.
منبع: همشهری آنلاین
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود